Diz eklemi vücudumuzdaki en büyük eklemdir ve anatomik özelliklerinden dolayı sıklıkla yaralanabilir. Diz eklemi uyluk kemiğinin (femur) alt ucuyla, kaval kemiğinin (tibia) üst ucundan ve femurun sonunda bulunan oluk boyunca uzanan diz kapağından (patella) oluşur. Yapı olarak farklı özellikler taşıyan bu kemikler ön ve arka çapraz bağlar, iç ve dış yan bağlar ve menisküsler sayesinde eklemin sürekliliğini ve devamını sağlarlar. Diz ekleminin stabilitesi bu anatomik yapıların bütünlüğü ile korunur. Ayrıca güçlü baldır kasları dize güç ve kontrol yeteneği kazandırır.

Femur, tibia ve patellanın buluştuğu yüzeyler, kemikler arasında yastık görevi gören ve pürüzsüzce hareket etmelerini sağlayan eklem kıkırdağıyla kaplıdır. Dış ve iç menisküs olarak adlandırılan ve kıkırdak dokudan oluşan yarım daire şeklindeki yapılar yüklenmelere ya da darbelere karşı şok emici bir işlev görmektedir.

Eklemi oluşturan kemiklerin birbirlerine bakan yüzlerini oluşturan parlak beyaz yapılar kıkırdaklarıdır. En önemli görevleri yük taşımak olan bu yapılar eklemin kayganlığını da sağlarlar.

Diz eklemi kıkırdağı ortalama 2 ila 4 mm kalınlığında kansız, sinirsiz yapıdır. Bu yüzden iyileşme kapasitesi de çok sınırlıdır. Oluşan bir problemin kendi kendine düzelmesi çok güçtür.

Diz kemiklerini ince ve pürüzsüz bir eklem kapsülü kaplamaktadır. Bu kapsülü çevreleyen ince sinoviyal zar dizi kayganlaştıran ve sağlıklı bir dizde sürtünmeyi neredeyse sıfıra indiren özel bir sıvı salgılamaktadır.